POEZI DASHURIE, POEMA , VJERSHA, KRIJIME, SHPREHJE DASHURIE

SI NDIHEM PA TY???
^^^^^^^^^^^^

Ku me ike ku humbe ku u tretë
një plage ne zemër me mbete
një zjarr që kurr nuk shuhet
një emër që perjete ruhet


Se di c'me ndodh kur jam me ty
Kur me shikon me ata sy
Kur me buzeqesh me ledhaton
Koke e këmbë ti me pushton.

S'e di se c'ndjen kur me ke pranë
Kur te dy vetëm rrimë menjane
Kur koken ve tek gjoksi im
S'e di a e ndjen shpirtin tim ?!

S'e di c'mendim ke ti për mua
Kur te shtrengoj por s'them te dua
Kur them se vdes për buzët e tua
S'e di a me beson ti mua?

S'e di c'do të ndodhë me ne te dy
Sikur të mos jem më me ty
Sikur kjo ender te ndalet një ditë
S'e di a do të shoh me o drite?

S'e di pa ty çdo bëj o yll
Pa ty kjo botë me duket një pyll
Pa ty kjo botë s'do këtë kuptim
S'e di o fiksim i trurit tim.

S'e di valle a do të duroj
Pa e puthur me atë goje
Pa e prekur me atë dorë
S'e di a do ndjej me nxehte a bore.

S'e di sa gjatë do të vazhdoje
Por di sa shumë te dëshiroj
E di sa shumë ti me gezon
Kur pak vëmendje me kushton.

E ndjej se shumë do të te dua
Sa kohe këto buzë do me puthin mua
Sa kohe që zemra do t'me punoje
Emrin tënd do të kem ne goje.

S'e di sa shumë do të zgjase kjo jetë
S'di si do shkoje ne te vërtetë
Por diçka di me siguri :
Ajo që dua je veç.......... Ti.

Vargu im çalues.
E qendis bregdetin e ketij muzgu
me gjurmet e mia, qe prape vetmuese
enden e veniten, si rete mbi horizont,
njera pas tjetres. E behen trishtuese
ato tallaze qe rrotullohen shkumbuese
mbi therrmiat e reres, si çdo sekond,
pa Ty qe vazhdimesine me frymezon.
Nje tjeter bregdet shtrihet pertej.
Gjurmet e tua i shprush e njejta vale,
qe perçart percjell ndjenja te trazuara,
me pulhirten dembele qe dal-ngadale
mesyn drejt diellit qe avis mes duarve.
E palos distancen, se kam shume mall,
te di, se ku mrizon zemra ime e ndare.
Ketu ne skaj te vargut tim çalues,
ky qiell nuk flet por vetem tkurret
ne bluhin e vet, e behet me i thelle
tek me len ne medyshjen e zeze.
Ah qiell, po me gllaberon zjarrin
qe me ndezi madherishem.
Ah muzg, po ma çakerdis fatin
me lojrat e tua
krejt te pa-hijshme,
per nje viktime si mua,
viktime dashurie.

Kur ty s'te shoh ,nuk qaj ,nuk renkoj
Mendjen nuk humbas kur te degjoj
Megjitheate kur kohe ri pa te pare
Diçka me mungon ,ndjej mallin te me mare
Dhe veten pyes une me kureshti
Miqesi te jete kjo ? a dashuri?

Kur dora ime tenden e mbeshtjell
Zhytem e dashur ne paqe te thelle
Dhe jeta shkon e nderohet ne nje ender
Por e zgjon pa pritur rrahja e fort ne zemer
Qe kureshtare pyet perseri:
Miqesi te jete kjo ? a dashuri ?

Kur kengen varg pas vargu per ty ngrita
Nga shpirti poetik diktat nuk prita;
Por i habitur s'mora vesh as vete
Mendimet ,rima ,si erdhen kaq lehte?
Dhe pyeta se fundmi perseri:
Miqesi po me inspiron ? a dashuri?

ne ballkon rija une, ne dirtare rije ti
buk me gjap haja une, buk me gjalp haje ti
nje here e lepja une ,nje here e lepije ti
o ca dashuri qe benim, ca dashuri

Buzëmbrëmje te liqeni

E vetmuar te liqeni qëndroj
E hedh një gurë me një ofshamë
Luleve të zemrës u bie polemi
Sa kisha dashur të t'kem pranë
Dhe të t'stërpik me ujë liqeni...

Lamtumira e fundit


S'KAM DASHUR KURRE TE TE LENDOJ,
SE TE KAM DASHUR,
PO TI ME IKE, ME LARGOHESH,
NDAJ DHE UNE IKA, PO TE LE.

S'BESOJ SE DO TE LENDOHESH SHUME,
TI ENDE S'DIN C'ESHTE DASHURIA,
NDAJ S'MUNDE TA KUPTOJE DOT,
PRUSHIN E NDJENJAVE TE MIA.

VEC BUKURISE SE PAKURSYER,
NATYRA GJE S'TE KA DHURUAR,
ISHE NJE GONXHE QE NUK CELE,
U VYSHKE QE PA LULEZUAR.

DHE PSE E KAM KAQ VESHTIRE,
PO TE PERZE NGA ZEMRA IME,
ME MIRE NDRICO SI YLL I LARGET,
DHE ME DIL VEC NE ENDERRIME.

PAS MEJE DO TE VIJNE TJERAT,
DHE DO TE PUTHIN PUTHJEN TIME,
E TI ASHTU SI DHE ME MUA,
DO SHKRIHESH NEPER PERQAFIME.

E DO TIU THUASH HIPOKRITE,
"O, SA TE DUA SE THEM DOT"
EDHE NJELLOJ SI DHE ME MUA,
FARE ME KOT DO DERDHESH LOT.

UNE GJER TANI ISHA E NXEHUR,
NUK E MOHOJ QE PRAPE TE DUA,
SIKUR TE PUTHESH ME GJITHE BOTEN,
ASNJE S'DO TE TE PUTH SI MUA.

UNE VETE JAM E LENDUAR,
E NDOFTA TE LENDOVA SHUME,
KUSH VALL DI TE PERKDHELE,
ASHTU SIC PERKEDHELJA UNE.

MEGJITHATE PO TE UROJ,
U BEFSH PRAPE YLL E LESHOFSH NURE,
ME PAS BESOJ SE EDHE PER MUA,
DO CELE ME GAZ NJE TJETER LULE.

MBI NDJENJEN TONE RA DEBORE,
GJITHCKA ME TUTJE ESHTE E KOTE,
PRA LAMTUMIRE, VEC LAMTUMIRE,
SE MIRUPAFSHIM STE THEM DOT

TI


Ti fshehur rrin pas shkronjave
E ne imagjinaten time je prap TI



Nje ikone dy pastaj tri dhe nje klik


Mbyllet .


Prap hapet nje ikone dy tri


Pa fjale
Dhe pastaj pas perdes trishtimi ze vend



Nje klik prap ben zhurme


Kerkoj kerkoj them me vete qka kerkoj

NESE



Nese ne deren tende trokitur do te kem
Mos ia ve dryrin se te hyj nuk dua




Te kam sjellur veq ato lule
Lulet qe kurre nuk mi kishe dhuruar


Gjethet e tyre nje nga nje rane ne mes rruges qe asnjeher nuk shkela



Sa keq qe luleve aromen su mora
Luleve qe ende si qeli pranvera

Dy yje.

U pane dy yje sysh mes tyre dhe kete nate,
- shpejt u skuqen,
- boten ndriçuan.
U aviten dhe flertuan bashke shume gjate,
- pastaj u puthen,
- u dashuruan.
U perqafuan prej shikimeve te mia tinzare,
- e u turperuan,
- udhen moren.
U kredhen ne te artat rreze krrepuskolare,
- ku dhe jetuan,
- me qiellin prore.

sa shume te kam pritur
te me vije
si cdo nate
me fjalen tende
qe qan dhe malin

sa shume vetmi
sonte kam jetuar
e ti
ku ta di
ne cfare rrugesh
e shetisje kohen

jam ketu
ketu
ne pritjen qe su sos kurre
dhe sonte nuk e di qka pres
ty apo ikjen

Ftojake çapkene.

Ftojake çapkene, qe perkedhel hareshem
me trupin tend te njome, me gershetat e tua
flladin e lehte te veres; ate qe te deh vullnetin
e te vjedh dritherimen, ah, ate te emblen.

Nje fllad lakmiqar e i joshur nga parfumi yt
perdridhet si gjarper ne belin tend kur ti buzeqesh.
Perdridhet si gjarper ne belin tend e ti i buzeqesh
derisa iken me buzeqeshjen tende ne strajce.

Ftojake çapkene, gjithçka qendron mes nesh.
Jemi si dy ishuj, te ndare nga fati mizor.
Ti je ne lulezimin e pare e ngjizur mrekullie.
Je si sorkallja ne valle livadhesh, e pazbutur.

Syte e mi nuk i ndahen imazhit tend, gjithsesi,
derisa n'horizont venitesh ngadale porsi muzgu.
E deshiroj afshin tend si femija qumeshtin e gjirit
o ftojake çapkene me buzeqeshjen e bukur si dielli.

Mengjes i strukur ne kohen me ngrice
Pa ty i heshtur me ndjenjen pa teprice
pa ty i humbur pa fjale
Me ty Pikture plot ngjyre te gjalle

Me ty pa ty, ky mengjes po shkon
Me ty pa ty ky acar s'ndalon
Me ty nje dite ndoshta jo larg
Per ty nuk ndaloj as edhe nje varg

Per ty qe flak e ndez zemren time
Per ty qe hesht dhe le vend per zhgenjime
Me ty pa prap une do jetoj
Si mumje ne kohe pa shpirt do vazhdoj.. Mengjes i strukur ne kohen me ngrice
Pa ty i heshtur me ndjenjen pa teprice
pa ty i humbur pa fjale
Me ty Pikture plot ngjyre te gjalle

Me ty pa ty, ky mengjes po shkon
Me ty pa ty ky acar s'ndalon
Me ty nje dite ndoshta jo larg
Per ty nuk ndaloj as edhe nje varg

Per ty qe flak e ndez zemren time
Per ty qe hesht dhe le vend per zhgenjime
Me ty pa prap une do jetoj
Si mumje ne kohe pa shpirt do vazhdoj..

Puthme!

Puthme fort puthme e mos ndalo,
merrma frymen me ngadale!
Permbi mua embel pranvero,
porsi dielli mbi boren e bardhe!

Puthme prap puthme si di ti,
çoma trupin ne ekstaze;
Sikur flladi i veres ne nxehtesi
joshme ti pa thene nje fraze!

Puthme ti puthme me mijera here,
qe dhe engjejt t'na kene zili!
Prekmi buzet me buze si floket ne ere,
jepme zjarr ne brendesi!

Falmi mua buzet e embla,
falma mua trupin tend!
Dashurine tende shume ma ka enda
le te kallim flake kete vend.

Ah sa shume
te dua
egersisht te dua
merri lotet e mij sonte
merri pash mua
pash heshtjen tone
sonte nuk dua te te them zemer...
sepse zemra ime po me len..
dhe do te te them shpirt
per te fundmen here
se shpirti nuk vdes kurre
dhe per te fundmen here
dua te te them se une te deshta.....

Ekstaze.

Prej qiellit te thyer
lote pikojne,
si yje te dlire
qe jete tjeter kerkojne.
Bien mbi trupin tend,
te zhveshet e te ngrohte,
si shi mbi prush.
Energjia
qe te rrjedh damaresh
i vlon,
i avullon,
i kthen nga erdhen
qe qielli te qaje perseri
me gjemimat,
bubullimat
e lotet e tij te shtrejte,
pa reshtur,
kur trupi yt i qejfit
te kenaqet,
te shijoje
ate ndjenje te akullt
qe rreshqet mbi lekuren
e zjarrte
tani puprrisur,
ate potere
qe pershkon
nje hemisfere,
per tu hedhur
serish
mbi ty
plot epsh,
pa hezituar,
mijera here.
pa u lodhur,
pa pushuar.

Ti ike sic erdhe
Pa zhurme pa fjale
Dy fjale sa i prita
te me thuash me fal

TE LUTEM O NATE

Asnjeher ste pashe po sa shume te njoh
Asnjeher ste preka po sa shume te ndjej
E sa afer te mbaj
E sa shume te dua
Ne u njohem ate nate ,ate nate kur skishte gje tjeter pos nates
Ti erdhe dhe si hene me shendrite
Rrugen per ne miresi

Sa larg je e sa afer te dua
Cdo nate te shikoj e I them henes e I them nates
E i them edhe vetes
Naten e mire zemer ,
Merre kete dashuri e I qo atij
I qo atij nje dashuri te larget
Kudo qe te jete sonte AI
Vetem ta di se eshte dikund
Duke me kujtuar
Duke vrare,me lot dashurine
Qe kurre se jetuam
O nate ku e humbe ate
Ku e hodhe o trishtim
Ku ia ndale ate buzeqeshje
Ne cilen udhe te paudhe e ke tretur
O nate perse kaq keq na ndave
Por AI……te lus
LE TE ME KUJTOJE
Se me dashurine e tij me shendriti
Rrugen te mos e humbja

Hene mu be e me rrinte si dhender
Sa me mall e ndjeja
Sa me force e dashuroja
Ashtu sikur tani
Ashtu si cdo here…
Sa larg eshte tani
E sa afer e dua..
O nate te lus qe AI..

LE TE ME KUJTOJE
Le te qaje per mua aq sa te doje
Se lotet e tij mua shprese me japin
Cdo nate me lagin
Me ngushellojne…
Mbase edhe me forcojne..
Le te me buzeqeshe kujtimeve
Kur vargjet I vrisnim me dashuri
Kur ti o nate shendrisje
Si te ishe dite
Vetem le te me kujtoje

O nate me trup te mbuluar

Sa lutje te kam bere
Si per nje pike uje
Sa fjalet ti kam thene
Qe te ma kthesh se paku ne endrra
O nate me sy te pagjume ..
Merre sonte kete varg e ia dergo
Kudo qe te jete
Vetem ia dergo
E ia thuaj

AJO NUK TE KA HARRUAR

Me plagen ne gjoks, o luftetar.

Cila heshte ta shporoi gjoksin o luftetar,
qe s'po te merr te mbyllur plaga?!
...mos dhe ti ne fushe je ndale,
qe mbi fytyre te ka rene nata?!

...Azganen e hijshme do kesh takuar,
me ata syte e saj te pazbutur,
qe te shikojne si te dashuruar
e ta kthejne zemern ne nje flutur.

Do kete kenduar ndonje kenge zanash
tek te çonte ne te sajen strehe
e ti i mrekulluar e ndiqje arash
pas parfumit qe zinte pre.

Do jesh ndjere mbret mbi ate shtrat
ku si thupur trupi i dritheronte,
ku dhimbe e embel prap e prap
si zjarmì ishte e nuk lendonte,

drejt tek endrrat pastaj perkundur,
ku te ka zaptuar ngrice e acar,
ku je kthyer ne shprese te humbur
ne vreshten e plogesht me toke te thare.

Ku ke pare trishtime te shtrydhura,
shpirtra te humbur qe fort bertisnin,
ku pertej dyerve prej nates t'mbyllura
rinin te joshur sikur te prisnin.

...edhe une aty u urreva,
prandaj endem si zog shtegtar.
...edhe une aty u ktheva
me plagen ne gjoks, o luftetar.

Ti hyre ne zemren time,
thjesht per te pare dy sy.
Por çelsin e zemres e humba
dhe ti mbete aty...

Kete vere


Kete vere dielli nxeu pak si shume
Me shume se cdo here tjeter
Aq sa dogji edhe te fundmet shpresa..
Cdo te ndodh veren tjeter nese une dhe ti
Me nuk do te ecim hapsirave tona..
Nenqiellit te vranet te ketij qyteti plot fjale
Nese je hidheruar me kengen time
Mua ku me ke lene..?
Sa keq qe harrimi eshte vdekjeprures..
Kjo vere mbet ne kalendarin tim bashke me ty
Rrumbullaksuar me ngjyren e kuqe te cilen asnjeher nuk do ta prekim.

Nga une
në njërën nga ëndrrat e netëve të mia ishe ti
në njërën nga mëngjeset e bardha të shpirtit
prap ishe ti,
në njërin nga shikimet përtej lartësive
ishe po ti
ishe diku
i fshehur nga bota e marrë
ndërsa unë
mora veç pak jetë nga ditët e jetës tënde
dhe u ktheva në strofullën time
pa bërë zhurmë
sepse ti ishe ëndrra vet....

Më thuaj nga duhet të dal
Nga dyert e pasme të shpirtit tënd
Apo nga dritarja që po rrapëllon cuditshëm
Më thuaj si të të harroj
Më mëso ta bëj këtë
sepse
dimri erdhi
Për të shembur si gjithmonë kalatë e ndërtuara prej rëre
Përsëri e përsëri ....!
E unë kam frikë dimrin, zemër.

Asgjë më nuk është me ngjyrën e kuqe
Si dje ,
si mbreme,
si dikur
Si ate nate
si ate mengjes
Si ate vere
Asgjë më nuk e ka bukurinë e zërit tënd
Si atë ditë
Si atë mot
Si atë shekull
Kur unë të deshta pafundësisht

Edhe te lodhura..edhe te gerryera deri ne asht
Edhe te kuqe a te verdha cofshin
Edhe pse ti spo mundesh me i shkrue si du une
Ska dert..vec shkruji..
Vec jepu pak fryme nga fryma jote
Vec jepu pak lodhje nga lodhja jote
Vec mos mi le te zbrazta
Mos mi le pa jete
Se une nuk dua te mbaroj
Sic mbaroi ajo
Sepse ajo u be per te qendruar
Ashtu sikur une qe po dua
Te jem
Pa fillim e fund, pa mbarim
Po gjarpnoj ku skam gjarpnue asnjeher
Neper kosmosin tand
Per ta kap yllin qe sdo ta leshoj kurre….